Σάββατο μεσημέρι στην Ουτρέχτη και βρέθηκα να διαδηλώνω τυχαία ανάμεσα σε μερικούς χιλιάδες (αρκετοί για μια μικρή πόλη σαν κι αυτή) και να εντυπωσιάζομαι από τις "συνήθειες'" των συντρόφων της Ολλανδίας. Στην αρχή, για να είμαι ακριβής, δεν κατάλαβα ότι βρισκόμουν σε πορεία. Έγινα ένα με το πλήθος για άλλους λόγους. Ενώ έκανα τη βόλτα μου στο κεντρικό δρόμο της πόλης, άκουσα ξαφνικά δυνατή μουσική να με πλησιάζει. Ύστερα από 3 λεπτά τον πρώτο φορτηγό με είχε φτάσει. Φορτηγά και βανάκια (γύρω στα 4) γεμάτα ηχεία και dj ανεβασμένο στη καρότσα πορεύονταν με πλήθος κόσμου να χορεύει από πίσω τους. Ο καθένας επέλεγε πόσο γρήγορη electro ήθελε να ακούσει, και ακολουθούσε το "stage" του. Αυτό που συνάντησα ήταν αυτό:
Ύστερα από λίγο όμως αντιλήφθηκα πως δεν πρόκειται για κάποιο υπαίθριο rave party. Τα αυτοκόλλητα που κυκλοφορούσαν από χέρι σε χέρι ήταν ξεκάθαρα. RAVE-RESIST-REVOLT! Επρόκειτο για διαδήλωση λοιπόν. Ενάντια σε τι όμως; Αμέσως ρώτησα τον διπλανό μου, ο οποίος με χαλαρό βλέμμα, μπυρίτσα και τσιγαριλίκι στο χέρι, μου εξήγησε όσα ήθελα να ξέρω. Η πορεία γινόταν ενάντια στην ακροδεξιά και τον ρατσισμό, ενάντια στο σπάσιμο των καταλήψεων, ενάντια στο καπιταλισμό και τον καταναλωτισμό. Όταν τον ρώτησα για την Ελλάδα, μου απάντησε "και γι αυτό!". Οι πορείες γίνονται όσο πιο ειρηνικές γίνεται, μου επισήμανε, έτσι ώστε να προβάλλονται καλύτερα τα αιτήματα μας από τα ΜΜΕ. Εξάλλου με τις ειρηνικές πορείες συσπειρώνεται και πιο πολύς κόσμος.
Παρατήρησα λοιπόν προσεκτικά την όλη διαδήλωση. Αστυνομικοί με ποδήλατα (όχι ειδικές δυνάμεις) βρίσκονταν περιμετρικά της πορείας, λίγοι στον αριθμό και σε καμία περίπτωση κάνοντας αλυσίδα. Στα φορτηγά με τα ηχεία υπήρχαν σακούλες σκουπιδιών για τις μπύρες και τα τσιγάρα, ενώ είδα και έναν πάγκο με ροδάκια πάνω στον οποίο έφτιαχναν σφυνάκια. Ο κόσμος χόρευε χωρίς να φωνάζει συνθήματα. Όταν βρεθήκαμε έξω από τις φυλακές, οι διαδηλωτές δυνάμωσαν την μουσική και σήκωσαν τα χέρια τους προς τους φυλακισμένους, τους οποίους και μπορούσες να δεις μέσα από τα παράθυρα των φυλακών.
Μετά από 1 ώρα στους δρόμους, η πορεία κατέληξε σε ένα πάρκο (κλικ για video). Κάθε φορτηγό-stage διάλεξε και μια γωνία, το ίδιο και οι διαδηλωτές. Το πάρτυ -πλέον- συνεχίστηκε μέχρι τις 10, ώρα κατά την οποία οι μουσικές σταμάτησαν και όλοι οι παρευρισκόμενοι καθάρισαν τον χώρο
αν μη τι άλλο, ήταν κάτι διαφορετικό.
(διαδηλωτής με μπούργκα)
1 comment:
anatrixiasa
Post a Comment