cheerio
Showing posts with label eisitiria. Show all posts
Showing posts with label eisitiria. Show all posts
Wednesday, October 20, 2010
Momondo!
kathws kai kala mas exei xtupisei olous auth h krisi, psaxnoume stis agores mas na vroume oti pio fthino ginete. Etsi opws xazeua sto diadiktuo loipon, psaxnwntas diafores times fthinwn aeroporikwn eisitiriwn(telios enhmerotika, de kserw giati) epesa s ena site (www.momondo.com) to opoio einai paromoio tou expedia, AIRTICKETS.GR klp. To sugekrimeno omws mazeuei ts plhrofories olwn twn site aeroporikwn etairiwn, kai allwn internetikwn praktwriwn me skopo na sou dwsei PRAGMATIKA thn fthinoteri timi ( mexri kai ryanair sou vgazei). To sinistw anepifulaxta.
Monday, September 20, 2010
Σχετικά με τα εισιτήρια του metro
σχετικά με τα εισιτήρια του μετρό λοιπόν, που αναφέρουν το παράνομο του να παραχωρείς το εισιτήριό σου σε κάποιον άλλον. Copy paste από τη μόνη νομικά αιτιολογημένη άποψη του γιατί αυτό δεν ισχύει (από elawyer.blogspot.com)
"Εδώ και μερικούς μήνες έχει παρατηρηθεί η πρακτική της παραχώρησης επικυρωμένων εισιτηρίων του μετρό από επιβάτες που δεν εξάντλησαν τα 90 λεπτά χρήσης της υπηρεσίας, προς τους επιβάτες που εισέρχονται στις εγκαταστάσεις του μετρό.
Η Αττικό Μετρό Α.Ε. "απάντησε", τυπώνοντας στην πίσω πλευρά των εισιτηρίων τα εξής: "Η παραχώρηση και αποδοχή επικυρωμένου εισιτηρίου, καθώς και η προτροπή παραχώρησης απαγορεύεται και τιμωρείται από το νόμο (Π.Κ. ΆΡΘ.186.2 & 392)."
Ας δούμε τι λένε αυτά τα δύο άρθρα του Ποινικού Κώδικα:
Άρθρο 186 - Πρόκληση και προσφορά για την εκτέλεση κακουργήματος ή πλημμελήματος
1. Όποιος προκαλεί ή παροτρύνει με οποιονδήποτε τρόπο κάποιον να διαπράξει ορισμένο κακούργημα, καθώς και όποιος προσφέρεται ή αποδέχεται τέτοια πρόκληση ή προσφορά, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών.
2. Όποιος προκαλεί ή παροτρύνει με οποιονδήποτε τρόπο κάποιον να διαπράξει ορισμένο πλημμέλημα, καθώς και όποιος προσφέρεται γι' αυτό και όποιος αποδέχεται τέτοια πρόκληση ή προσφορά, τιμωρείται με την ποινή που προβλέπεται για το σχεδιαζόμενο πλημμέλημα ελαττωμένη κατά το άρθρο 83. Για την ποινική δίωξη του αδικήματος αυτού, απαιτείται έγκληση του προσώπου κατά του οποίου σχεδιαζόταν η τέλεση του πλημμελήματος, αν το υπό εκτέλεση πλημμέλημα διώκεται κατ' έγκληση.
3. Οι ποινές των προηγούμενων παραγράφων επιβάλλονται αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα με άλλη διάταξη.
Άρθρο 392 - Δόλια αποδοχή παροχών
1. Όποιος με την πρόθεση να μην καταβάλλει αντίτιμο παίρνει για άμεση κατανάλωση τρόφιμα ή ποτά ή δέχεται την παροχή καταλύματος ή υπηρεσιών, των οποίων το αντίτιμο είναι άμεσα πληρωτέο κατά τις συνήθειες των συναλλαγών, τιμωρείται με χρηματική ποινή ή με φυλάκιση μέχρι τριών μηνών.
2. Η ποινική δίωξη ασκείται μόνο ύστερα από έγκληση.
Το άρθρο 186.2 αφορά αυτόν που προσφέρει το εισιτήριο, ενώ το άρθρο 392 αυτόν που δέχεται να χρησιμοποιήσει επικυρωμένο εισιτήριο.
Ένα μεγάλο ζήτημα δημιουργείται από το γεγονός ότι όποιος αγοράζει ένα εισιτήριο έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες για 90 λεπτά, οπότε αν τις χρησιμοποίησε για λιγότερα λεπτά, δεν χάνει φυσικά τα δικαιώματά του πάνω στο εισιτήριο. Ωστόσο, οι "συνήθειες των συναλλαγών" είναι ένας όρος που αναφέρεται στο ίδιο το άρθρο 392 κι αυτό επαναφέρει όλη τη σχετική συζήτηση που είχε ξεκινήσει στο αναΜόρφωση - Συνιστολόγιο.
Το ζήτημα όμως δεν έχει κλείσει. Οι "συνήθειες των συναλλαγών" είναι ότι καθένας αγοράζει το εισιτήριο του. Είναι όμως οι συνήθειες των συναλλαγών κάτι στατικό; Όχι, βέβαια. Εάν πιω από το ποτό ενός φίλου μου σε ένα μπαρ, δεν θα διωχθώ με το άρθρο 392 ΠΚ, αφού ο φίλος έχει πληρώσει για το ποτό του. Το νόημα του 392 ΠΚ είναι ότι κάποιος πρέπει να τιμωρείται όταν μπαίνει στο Μετρό χωρίς καθόλου εισιτήριο. Ο νόμος δεν ενδιαφέρεται για το ποιος και γιατί του έδωσε ένα επικυρωμένο και χρονικά έγκυρο εισιτήριο.
Εξάλλου οι συνήθειες των συναλλαγών είναι κάτι που μεταβάλλεται. Το κίνημα των "Ρομπεν των εισιτηρίων" υποστηρίζει μια συμβολική πράξη, η οποία αποτελεί μέσο διαμαρτυρίας για την ολοένα αυξανόμενη τιμή των εισιτηρίων. Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς με αυτή τη μορφή διαμαρτυρίας, αφενός είναι ένας θεμιτός λόγος για να διαμαρτύρεται κανείς κι αφετέρου το Μετρό δεν χάνει χρήματα που θα έπρεπε να έχει: ή πουλάει την υπηρεσία για 90 λεπτά ή ΔΕΝ την πουλάει για 90 λεπτά. Ως πράξη διαμαρτυρίας που συμβαίνει σε δημοσιότητα εμπίπτει λοιπόν στην ελευθερία της έκφρασης και γι' αυτό κάθε σχετικός περιορισμός θα πρέπει να προβλέπεται με σαφήνεια από το νόμο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση και μόνο που υπάρχουν τόσες αμφιβολίες για την εφαρμογή αυτής της ποινικής διάταξης, κανονικά θα πρέπει να θεωρηθεί ανεφάρμοστο το 392 Π.Κ. , λόγω του κλασικού δόγματος του ποινικού δικαίου ότι κάθε φορά που υπάρχει αμφιβολία δεν πρέπει να υπάρχει ενοχή"
"Εδώ και μερικούς μήνες έχει παρατηρηθεί η πρακτική της παραχώρησης επικυρωμένων εισιτηρίων του μετρό από επιβάτες που δεν εξάντλησαν τα 90 λεπτά χρήσης της υπηρεσίας, προς τους επιβάτες που εισέρχονται στις εγκαταστάσεις του μετρό.
Η Αττικό Μετρό Α.Ε. "απάντησε", τυπώνοντας στην πίσω πλευρά των εισιτηρίων τα εξής: "Η παραχώρηση και αποδοχή επικυρωμένου εισιτηρίου, καθώς και η προτροπή παραχώρησης απαγορεύεται και τιμωρείται από το νόμο (Π.Κ. ΆΡΘ.186.2 & 392)."
Ας δούμε τι λένε αυτά τα δύο άρθρα του Ποινικού Κώδικα:
Άρθρο 186 - Πρόκληση και προσφορά για την εκτέλεση κακουργήματος ή πλημμελήματος
1. Όποιος προκαλεί ή παροτρύνει με οποιονδήποτε τρόπο κάποιον να διαπράξει ορισμένο κακούργημα, καθώς και όποιος προσφέρεται ή αποδέχεται τέτοια πρόκληση ή προσφορά, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών.
2. Όποιος προκαλεί ή παροτρύνει με οποιονδήποτε τρόπο κάποιον να διαπράξει ορισμένο πλημμέλημα, καθώς και όποιος προσφέρεται γι' αυτό και όποιος αποδέχεται τέτοια πρόκληση ή προσφορά, τιμωρείται με την ποινή που προβλέπεται για το σχεδιαζόμενο πλημμέλημα ελαττωμένη κατά το άρθρο 83. Για την ποινική δίωξη του αδικήματος αυτού, απαιτείται έγκληση του προσώπου κατά του οποίου σχεδιαζόταν η τέλεση του πλημμελήματος, αν το υπό εκτέλεση πλημμέλημα διώκεται κατ' έγκληση.
3. Οι ποινές των προηγούμενων παραγράφων επιβάλλονται αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα με άλλη διάταξη.
Άρθρο 392 - Δόλια αποδοχή παροχών
1. Όποιος με την πρόθεση να μην καταβάλλει αντίτιμο παίρνει για άμεση κατανάλωση τρόφιμα ή ποτά ή δέχεται την παροχή καταλύματος ή υπηρεσιών, των οποίων το αντίτιμο είναι άμεσα πληρωτέο κατά τις συνήθειες των συναλλαγών, τιμωρείται με χρηματική ποινή ή με φυλάκιση μέχρι τριών μηνών.
2. Η ποινική δίωξη ασκείται μόνο ύστερα από έγκληση.
Το άρθρο 186.2 αφορά αυτόν που προσφέρει το εισιτήριο, ενώ το άρθρο 392 αυτόν που δέχεται να χρησιμοποιήσει επικυρωμένο εισιτήριο.
Ένα μεγάλο ζήτημα δημιουργείται από το γεγονός ότι όποιος αγοράζει ένα εισιτήριο έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες για 90 λεπτά, οπότε αν τις χρησιμοποίησε για λιγότερα λεπτά, δεν χάνει φυσικά τα δικαιώματά του πάνω στο εισιτήριο. Ωστόσο, οι "συνήθειες των συναλλαγών" είναι ένας όρος που αναφέρεται στο ίδιο το άρθρο 392 κι αυτό επαναφέρει όλη τη σχετική συζήτηση που είχε ξεκινήσει στο αναΜόρφωση - Συνιστολόγιο.
Το ζήτημα όμως δεν έχει κλείσει. Οι "συνήθειες των συναλλαγών" είναι ότι καθένας αγοράζει το εισιτήριο του. Είναι όμως οι συνήθειες των συναλλαγών κάτι στατικό; Όχι, βέβαια. Εάν πιω από το ποτό ενός φίλου μου σε ένα μπαρ, δεν θα διωχθώ με το άρθρο 392 ΠΚ, αφού ο φίλος έχει πληρώσει για το ποτό του. Το νόημα του 392 ΠΚ είναι ότι κάποιος πρέπει να τιμωρείται όταν μπαίνει στο Μετρό χωρίς καθόλου εισιτήριο. Ο νόμος δεν ενδιαφέρεται για το ποιος και γιατί του έδωσε ένα επικυρωμένο και χρονικά έγκυρο εισιτήριο.
Εξάλλου οι συνήθειες των συναλλαγών είναι κάτι που μεταβάλλεται. Το κίνημα των "Ρομπεν των εισιτηρίων" υποστηρίζει μια συμβολική πράξη, η οποία αποτελεί μέσο διαμαρτυρίας για την ολοένα αυξανόμενη τιμή των εισιτηρίων. Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς με αυτή τη μορφή διαμαρτυρίας, αφενός είναι ένας θεμιτός λόγος για να διαμαρτύρεται κανείς κι αφετέρου το Μετρό δεν χάνει χρήματα που θα έπρεπε να έχει: ή πουλάει την υπηρεσία για 90 λεπτά ή ΔΕΝ την πουλάει για 90 λεπτά. Ως πράξη διαμαρτυρίας που συμβαίνει σε δημοσιότητα εμπίπτει λοιπόν στην ελευθερία της έκφρασης και γι' αυτό κάθε σχετικός περιορισμός θα πρέπει να προβλέπεται με σαφήνεια από το νόμο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση και μόνο που υπάρχουν τόσες αμφιβολίες για την εφαρμογή αυτής της ποινικής διάταξης, κανονικά θα πρέπει να θεωρηθεί ανεφάρμοστο το 392 Π.Κ. , λόγω του κλασικού δόγματος του ποινικού δικαίου ότι κάθε φορά που υπάρχει αμφιβολία δεν πρέπει να υπάρχει ενοχή"
Monday, September 6, 2010
Διόδια? hahah.. Δεν Νομίζω!
ena post afierwmeno sto foititi lance
Για τα διόδια λοιπόν και γιατί δεν χρειάζεται (και δεν πρέπει εντέλει) να πληρώνουμε. Αναπαράγω από το http://www.diodiastop.blogspot.com/
"γιατι?
- Οι εν λόγω δρόμοι δεν είναι αυτοκινητόδρομοι βάσει ευρωπαϊκών προδιαγραφών (δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση, διαχωριστική νησίδα, λωρίδα ασφαλείας κτλ.) οπότε η ύπαρξη διοδίων δεν προβλέπεται.
- Η μη ύπαρξη παραδρόμων καθώς και η ύπαρξη μπαρών στα διόδια παραβιάζουν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών (άρθρο 7 Σ)
- Οι πρακτικές των εταιριών έχουν νομικά κενά και σε πολλές περιπτώσεις είναι καταχρηστικές
- και γιατί πολύ απλά ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ
σχετικά με την διαδικασία (δες και το video):
Η εταιρία που εκμεταλλεύεται τα διόδια μέσω των υπαλλήλων δεν έχει κανένα δικαίωμα να ζητήσει όνομα, τηλέφωνο κλπ... όπως δεν έχει και κανένα δικαίωμα να μην σε αφήσει να περάσεις ή να σε καθυστερήσει..αν δεν πληρώσεις υπάρχει μια αστική διαφορά μεταξύ της εταιρίας και ενός ιδιώτη. Δλδ δεν παραβιάζεις τον Κ.Ο.Κ. ούτε η αστυνομία ή η τροχαία δικαιούται να αναμειχθεί...επίσης δεν υπάρχει κανένα θέμα προστίμου μέσω της εφορίας καθώς δεν αποτελεί διοικητική παράβαση. Σε κάθε περίπτωση, εάν ο υπάλληλος επιμένει και δεν ανοίγει τη μπάρα, αφού έχει κρατήσει τα στοιχεία της πινακίδας μας, μπορούμε να τον μηνύσουμε για παράνομη κατακράτηση, βάσει του Άρθρου 325 του Ποινικού Κώδικα. Το μόνο που θεωρητικά μπορεί να σου κάνει η εταιρία είναι μήνυση και να γίνει δικαστήριο για το ποσό που χρωστάς ( ή μπορεί να ζητά το 20πλάσιο ). 'Ομως η σύμβαση που έχει υπογραφεί μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και της πολυεθνικής μπάζει νομικά από αρκετές μεριές καθώς και ο φόβος της εταιρίας για πιθανή δικαίωση κάποιου πολίτη από το δικαστήριο ( γεγονός που θα δημιουργήσει δεδικασμένο και θα δικαιώσει και όλους τους υπόλοιπους ) έχει αναγκάσει την εταιρία μέχρι στιγμής να μην προβεί σε νομικά μέτρα..."
αναλυτική εξήγηση με αναφορά στο Νόμο εδώ πάνω
Η εταιρία που εκμεταλλεύεται τα διόδια μέσω των υπαλλήλων δεν έχει κανένα δικαίωμα να ζητήσει όνομα, τηλέφωνο κλπ... όπως δεν έχει και κανένα δικαίωμα να μην σε αφήσει να περάσεις ή να σε καθυστερήσει..αν δεν πληρώσεις υπάρχει μια αστική διαφορά μεταξύ της εταιρίας και ενός ιδιώτη. Δλδ δεν παραβιάζεις τον Κ.Ο.Κ. ούτε η αστυνομία ή η τροχαία δικαιούται να αναμειχθεί...επίσης δεν υπάρχει κανένα θέμα προστίμου μέσω της εφορίας καθώς δεν αποτελεί διοικητική παράβαση. Σε κάθε περίπτωση, εάν ο υπάλληλος επιμένει και δεν ανοίγει τη μπάρα, αφού έχει κρατήσει τα στοιχεία της πινακίδας μας, μπορούμε να τον μηνύσουμε για παράνομη κατακράτηση, βάσει του Άρθρου 325 του Ποινικού Κώδικα. Το μόνο που θεωρητικά μπορεί να σου κάνει η εταιρία είναι μήνυση και να γίνει δικαστήριο για το ποσό που χρωστάς ( ή μπορεί να ζητά το 20πλάσιο ). 'Ομως η σύμβαση που έχει υπογραφεί μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και της πολυεθνικής μπάζει νομικά από αρκετές μεριές καθώς και ο φόβος της εταιρίας για πιθανή δικαίωση κάποιου πολίτη από το δικαστήριο ( γεγονός που θα δημιουργήσει δεδικασμένο και θα δικαιώσει και όλους τους υπόλοιπους ) έχει αναγκάσει την εταιρία μέχρι στιγμής να μην προβεί σε νομικά μέτρα..."
αναλυτική εξήγηση με αναφορά στο Νόμο εδώ πάνω
Subscribe to:
Posts (Atom)