Ψάξου

Wednesday, July 7, 2010

8 + σήμερα

Δεν θέλω και αυτό το ποστ να εξαρτηθεί από το youtube ρε γαμώτο. Όχι! Δεν το χρειαζόμαστε τόσο. Ξεκινάω λοιπόν με σκέψεις και θεωρίες σε μικρά γράμματα και όπου βγάλει:Σκέψη πρώτη και σημαντική, οι φίλοι σου και οι γκόμενοι σου σε στιγματίζουν Σόρυ αλλά έτσι είναι ,ακόμα και αν υπάρχουν εξαιρέσεις (που υπάρχουν). Αυτός είναι ο κανόνας και μας λέει πρακτικά τι? Όταν και οι υπόλοιποι είναι ράνντομ, θα σαι και εσύ κάπως ράνντομ, πως να το κάνουμε. Όλοι μας ενταγμένοι στο κανόνα! Τελεία. Σκέψη δεύτερη, δεν υπάρχουν ωραία παιδιά. Ο καθένας έχει το τάργκετ γκρούπ του και έτσι πάει.Τέλος. Εκεί πατάς καλά, παραέξω όχι. Εκεί είσαι το ωραίο-καλό παιδί, παραέξω όχι (συνολικά μιλάμε αγόρια και κορίτσια! δεν θέλω καγκουριές μόνο για εξωτερικά χαρίσματα και τέτοια). Σκέψη τρίτη, μην πετάς αυγά σε Κατζιώτες γιατί θα σε τρέξουν πιο πολύ. Σκέψη τέταρτη, μήπως μετράω σαν το μαλάκα ανάποδα μέχρι τις διακοπές μου με ποστ, καθώς κανένας δεν τα διαβάζει? Μάλλον, αλλά μακάρι να διαβαστούν μετά. Σκέψη τέταρτη, τι είναι αυτό το μπλογκ? Είναι μια βλακεία, παπαρολογίες χωρίς ουσία, χωρίς μια κάποια σοβαρότητα από ανθρώπους που μέχρι εκεί τους φτάνει? Κι όμως είναι απλά ό,τι πιο απλό και ανάλαφρο σε στιγμές που η όποια σοβαρότητα καταλήγει να φαντάζει ψεύτικη και επιφανειακή. Και αυτό εδώ, στα σημεία που αγγίζει και φτάνει, είναι σκέτο αυτό, αληθινό στην στιγμή του. Αναρωτιέμαι και εγώ πάντως. Σκέψη πέμπτη (και σταματάω να μετράω μετά απο αυτή), αν θυμάμαι καλά είχαμε πει να μην σβήνουμε τίποτα από ποστ? ακόμα και αν το επόμενο πρωί μας φαντάζει ό,τι πιο άκυρο και χωρίς νόημα (βλέπε εδώ). Άκουσα ακόμα σήμερα ότι άμα είσαι γκόμενα δεν πρέπει να κάνεις μόνη σου οτοστόπ γιατί κινδυνεύεις να τον φας. Έρχεται καλοκαίρι (έχει έρθει βασικά) προσοχή. Αν ακούω κάτι τώρα, αυτό είναι Neil Halstead, τον τύπο που διώχνει πονοκέφαλο και βάσανα για αρκετή ώρα. Επόμενη σκέψη και εμπειρία είναι το πως γυρίζονται οι σκηνές στα αυτοκίνητα (σε ταινίες, σειρές κτλ). Κι αυτό γιατί πέμπτη βράδυ (βράδυ όμως) είδα το ρένο χαραλαμπίδη μέσα σε μια νεκροφόρα να οδηγάει στην αλεξάνδρας με μια κάμερα πάνω στη κάσα να κοιτάει προς το μέρος του. Ελπίζω να ναι μια προσωπική δουλειά και να μην γυρίζονται όλα έτσι, γιατί μου φάνηκε αρκετά επικίνδυνο να παίζει το ρόλο του (μιλούσε στο κινητό οδηγώντας μου φαίνεται) και να οδηγάει ταυτόχρονα, χωρίς κάποιον συνεννοημένο μπροστά και πίσω του. Ίσως και να θελα να μαι στη Γαύδο τώρα, στη Κέρκυρα και στο Αγκίστρι μαζί και όχι στην σάπια Αθήνα (η οποία παρεμπιπτόντως έχει γαμηθεί στα πάρτυ τις τελευταίες μέρες). Και μιας και λέμε για πάρτυ, ξέρει κανένας ποιός έκανε το πάρτυ τη Παρασκευή στο τούνελ στο Παπάγο? Σίγουρα ο περισσότερος κόσμος που έχω δει σε πάρτυ, και είχε να περπατήσει και μές στο μονοπάτι κανά 10λεπτο. Όσο γράφω με παίρνει η μπάλα μου φαίνεται, και καθώς έχω φτάσει μέχρι εδώ και είμαι περίεργος αν θα υπάρξει έστω και ένας αναγνώστης που να φτάσει μέχρι εδώ, να μην έχει βαρεθεί και πάει για κανα μπάνιο, θα πω το ότι η pop-punk μου βγάζει πια κάποια παιδικότητα και πως να το κάνουμε, αλλά η οροφή της είναι χαμηλή. Είπα και αυτό και πραγματικά τώρα είναι η στιγμή που σκέφτομαι αν έχω και τίποτα άλλο να πω. Ίσως και να χω (άσχετα άμα βαριέμαι και εγώ να το διαβάσω μέχρι εδώ μετά). Το ποστ λέγεται "8 + σήμερα" και σκέφτομαι τώρα ότι για κάποιον περίεργο λόγο την παλεύω (έστω κάπως) ακόμα. Πέρυσι ήμουν στο Αγκίστρι μου, στην Αμοργό μου. Από ότι φαίνεται ξεφεύγω σιγά σιγά απ το σχολικό τριπάκι "μετά τις 15 ιουνίου έχουμε διακοπές" (για ιούλιο δεν το κουβεντιάζουμε έτσι?). Τώρα μου ρθε να πω κάτι πιο βαθύ, αν μπορείς να πεις κάτι ως τέτοιο, και αυτό είναι ότι η αυτοκτονία, που πάντα μου έμοιαζε αποκρουστική και στην ουσία της δηλή (έστω και σε φιλοσοφικό επίπεδο), φαντάζει πια στα μάτια μου ακόμα πιο χαζή επιλογή για τον οποιονδήποτε. Και αυτό για τον απλό εξής λόγο: Τα πράγματα κι ο κόσμος αλλάζουν τόσο γρήγορα, τόσο απότομα -ακόμα και πίσω απο τη πλάτη σου- που ποτέ δεν ξέρεις τίποτα. Τίποτα δεν ξέρεις και έτσι περιμένεις μέχρι τέλους. Έτσι πάει. Και εδώ είναι που πρέπει να εστίασεις και όχι στην κουβέντα μου για την αυτοκτονία (αυτή απλά με βοήθησε στην επεξήγηση, να δείξω κάπως την αντίθεση, η κουβέντα εκεί δεν σηκώνει 2 προτάσεις μόνο σε ενα τεράστιο ποστ). Να κοιτάξεις στην ένταση των αλλαγών που συμβαίνουν και μπορούν να συμβούν. Χωρίς να το ξέρεις, χωρίς να το σχεδιάζεις. Κάπως στο έτσι εκεί που είσαι στο Ο (μηδέν).

7 comments:

Anonymous said...

se agapaw

Anonymous said...

Είναι πραγματικά το πιό ωραίο ποστ που εχω διαβάσει στο blog. Πολλές φορές ήθελα να γράψω κάτι αυθόρμητο αλλά σκεφτόμουν ότι πιθανότατα να κουράσω τόσο πολύ αυτόν που θα το διαβάσει με την αερολογία που θα σταματήσει πριν καν φτάσει στη μέση. Παρ'όλα αυτά, είναι πολύ περίεργο και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ενδιαφέρον να αφήνεις το μυαλό σου να σε οδηγεί. Θα πάρω το θάρρος να μοιραστώ αυτό που σκέφτομαι αυτή τη στιγμή, μόνο γιατι θα με κάνει να νιώσω καλύτερα. Παρατήρησα κατι ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΟ: Είναι πολύ μα πολύ γαμάτο να ξεκινάς με το να δέχεσαι αυτό που είσαι. Έτσι, σιγά-σιγά βλέπεις ΕΣΥ τι δεν ΣΟΥ αρέσει πάνω σου. Όχι τι δεν αρέσει στους φίλους σου, τους γονείς ή και την κοπέλα σου. Και μετά ξέρεις ΤΙ και ΓΙΑΤΙ θέλεις να αλλάξεις. Για να ΣΟΥ αρέσεις και για να ΣΕ γουστάρεις. Έτσι θα αρέσεις και παραέξω. (όχι ερωτικά απαραίτητα άν και παίζει κ αυτό) Άν δεν να γουστάρεις τον καθρέπτη σου, δεν πρόκειται κανείς να γουστάρει αφτό που υπάρχει στον καθρέπτη σου.

Και ρε φίλε, εσύ θα έβγαινες μαζί σου?

Anonymous said...

re malaka aisiodo3e tupe ti problhmata mporeis an exeis esu re file gia na 3ereis gia tn autoktonia?
Ola stn zwh dn einai pio mouni tha gamhseis kai ti tha kaneis sto bradu.
H autoktonia re file mporei ontws san mia prwth matia na einai pra3h deilh alla re file genika ama s ta skaei h fash apo pantou ,h fash pou grafeis dn isxuei.

kapotas said...

valte ta kana onoma re paidia

Anonymous said...

agorina m to anonumo einai pio wraio;)

ta dika m toulaxiston 3ereis panta poia einai opote dn exei nohma

Anonymous said...

re ehw arhisei na anisihw malon prepei na gurisw epigodws

Anonymous said...

τα αυθόρμητα είναι και τα πιο ωραία τελικά... :) nice post!